หอบเจ้าดมด็อกกลับมาสู่ภูมิลำเนาโดยสวัสดิภาพ เมื่อประมาณบ่ายแก่ๆ ของวันนี้.. ด้วยอุณหภูมิความสุขที่ยังคุกรุ่นขจรขจายครอบคลุมทุกพื้นที่รอบตัว ลุงหนวดต้องโทษให้ไปรับพวกเราถึงสนามบินนานาชาติภูเก็ต ด้วยเวลาที่ช้ากว่ากำหนดจริง(โคตรๆ)
นั่งดูภาพจาก 3 กล้อง แล้วก็อดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม .. ไว้จะเล่าให้ฟังในเพลาต่อไป กับการเดินทาง(ด้วยเท้าเปล่า)ของ 2 หอยทากน้อย ที่คลานไปเรื่อยเปื่อยด้วยความเร็ว 3 กม.ต่อชั่วโมง ในระหว่างวันที่ 13-16 กุมภาพันธ์ กับทริป ตามไปดม อุดมน้อย ของกระผม ซึ่งขอการันตีว่า ทุกท่านจะไม่ผิดหวัง เดี่ยว 8 กับ 8 ครั้ง ของประสบการณ์ที่อุดมได้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างโชกโชน ได้ออกดอกออกผลมาเป็นผลผลิตอันงดงาม การจัดระบบทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบเป็นไปด้วยดีและราบรื่นมาก ทีมงานที่ใส่เสื้อเตือนใจตัวเองให้ระลึกไว้เสมอว่าตัวกำลังทำอะไร เดินกันขวักไขว่ และมันไม่ได้มีความหมายอื่นใดนอกไปจากการเตรียมการเป็นอย่างดีที่จะรับมือกับความวุ่นวายของมนุษย์ที่มารวมตัวกันกว่า 3,000 คน ต่อ 1 รอบ อะไรทำให้อุดมมาแรงแซงทางโค้ง พุ่งเข้าเส้นชัยมานั่งอยู่กลางใจใครหลายคน รอติดตามชม เพราะกระผมยินดีจะเล่าให้ฟัง(อย่างแรง) ด้วยว่า.. การเดินทางไปครั้งนี้ ไม่ได้ไปดูแต่ตาเฉยๆ เพราะได้เอาหัวใจพองโตไปกักตุนทุกสิ่งอย่างที่ได้ผ่านมาให้สัมผัสโดยละม่อมด้วย เพราะฉะนั้น หลังจากเคลียร์ภาระการงานบานตะไทเสร็จเรียบร้อย ~~ ก็จะเร่งมาปล่อยของจ้า!!
ไม่อยากรู้ ไม่เป็นไร อยากเล่า ..
ติดตามชมความสุขกรุ่นๆ ที่บุตรชายของคุณนายทองสุขได้มอบให้ผู้คนนับหมื่น นับล้านบนโลกใบนี้ ได้ที่นี่.. หลังจากข้าพเจ้า "หายหูตูบ" แล้วนะจ๊ะ (ไม่นานเกินรอ สัญญา..) พร้อมภาพบรรยากาศภายนอก(Paragon Hall)แบบเต็มๆ เพราะเป็นพื้นที่ ที่อุดมอนุญาต ส่วนด้านใน อดดด!! ทุกคน(ถ้าไม่ละเมิด) สามารถซึมซับได้ด้วย 2 ตา 1 ใจ แล้วเอามาประทับไว้ในความทรงจำ(ตัวใครตัวมัน) ได้ทันที
เดี่ยวแปด(8) โดย อุดม แต้พานิช (พี่โหนด,นมอุโด้ด)
รอบวันที่ 14 ก.พ. 2553 เวลา 19.00 - 24.00 น.
(4 ชั่วโมงถ้วนที่อยู่ด้วยกัน.. เราสามคน กับคนหมู่มาก ~~)
สุดยอด
ตอบลบ