เมื่อวันศุกร์ที่ 22 ม.ค.ที่ผ่านมา พี่จุ๋มกับจุ๊บๆ ได้มีโอกาสเดินทางไปวัดสามัคคีธรรม(ป่าส้าน) อ.คุระบุรี จ.พังงา ตามคำแนะนำของพี่จิ๋วและคุณหมอ(ศูนย์ทันตกรรมหน้ารพ.) หนึ่งในครอบครัวใจดีที่เป็นอาสาสมัครปั้น EM Ball กับพวกเราเมื่อหลายเดือนก่อน พอได้ข่าวของวัดที่กำลังต้องการความช่วยเหลือ จึงนำเรื่องมากระจายข่าวให้พวกเราได้ทราบด้วย เพื่อหาทางช่วยเหลือต่อไป ส่วนพี่จิ๋วกับคุณหมอและน้องทรายได้เดินทางไปตรวจฟันให้เด็กๆ ในวัดเมื่อวันเด็กที่ผ่านมานี่เอง
ขับรถไป หาวไป 3 ชม.ถ้วน ก็ถึงวัดโดยสวัสดิภาพ ซึ่งก็เป็นเวลาฉันท์เพลพอดี หลวงพ่อ(พระครูสุวัตถิธรรมรัต)ให้คุยรายละเอียดเบื้องต้นกับน้องกุ้งในระหว่างที่ท่านฉันท์เพล แล้วสุดท้ายเราสองคนก็ได้ฝากท้องที่วัดด้วยเช่นกัน หลังจากนั้นหลวงพ่อก็ได้พาเดินทัวร์ไปรอบๆ วัด ซึ่งยังคงมีบ้านชั่วคราวที่สร้างขึ้นเมื่อคราวสึนามิ รวมถึงบ้านน็อคดาวน์ที่ลอยมาภายใน 3 วัน หลังจากสมเด็จพระเทพฯ เสด็จที่วัดและทราบถึงความทุกข์ยากของประชาชน
วันนี้ชาวไทยและชาวมอแกนที่อาศัยอยู่ในวัดกว่า 2 ปี ได้ย้ายไปอยู่บ้านถาวรที่หลวงพ่อได้นำเงินบริจาคทั้งหมดซื้อที่ดินและสร้างบ้านให้กว่า 74 ครอบครัว โดยแบ่งเป็น 2 หมู่บ้าน ชื่อเทพประทานและเทพรัตน์ ทั้ง 2 หมู่บ้านอยู่ห่างจากวัดและโรงเรียนพอสมควร หลวงพ่อจึงจัดรถรับส่งให้ถึงที่ เพื่อที่เด็กๆ จะได้เข้ามาเรียนหนังสือ และในแต่ละสัปดาห์บรรณารักษ์ห้องสมุด(ในวัด) ก็จะขนหนังสือนิทานและของเล่นที่มีอยู่เพียงน้อยนิด เดินทางไปที่ 2 หมู่บ้าน เพื่อเล่านิทานให้เด็กๆ ฟัง พร้อมทั้งสอนภาษามอแกน โดยใช้วิธีฟังจากผู้ใหญ่แล้วเขียนเป็นภาษาไทย จากนั้นก็ค่อยสอนให้เด็กๆ ในหมู่บ้านอีกทอดหนึ่ง เพราะปัจจุบันเด็กๆ แทบจะไม่ได้พูดภาษาของตัวเองอีกแล้ว หลวงพ่อจึงเห็นว่า ถ้าวันนี้ไม่เริ่มปลูกฝังให้เด็กเห็นถึงคุณค่าของภาษาและวัฒนธรรมของท้องถิ่น อีกไม่นานเด็กๆ ก็จะอายที่จะพูด แล้วสุดท้ายมันก็จะหมดสิ้นไป
พี่จุ๋มกับจุ๊บๆ บุกไปดูทั้งสองหมู่บ้านมาด้วย ถึงแม้จะไม่ได้ใต้ถุนบ้านแบบที่ชาวบ้านอยากได้เพราะจำกัดที่งบประมาณการสร้าง แต่อย่างน้อยที่ดินและบ้านทุกหลังก็เป็นสมบัติส่วนรวมของทุกคน และสามารถอยู่ไปได้จนถึงบั้นปลายชีวิตโดยที่ไม่ต้องย้ายไปไหนให้ต้องเดือดร้อนอีก หลวงพ่อบอกว่า ระยะเวลา 2 ปี ที่หาทางออกให้ชาวบ้านที่มาอาศัยอยู่ในวัด ทำให้ความคิด ปัญหา และความต้องการทุกอย่าง "ตกผลึก" เพราะได้สอบถาม พูดคุย และคลุกคลีกับชาวบ้านโดยตลอด จึงส่งผลให้การช่วยเหลือเป็นไปอย่างรอบคอบ มองไปไกลถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต และแม้วิถีชีวิตของชุมชนจะเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมบ้าง แต่ก็ยังดีกว่า "ไม่หลงเหลือวิถีชีวิตแบบเดิมไว้เลย"
ณ วันนี้ หลวงพ่อยังคงให้ความดูแลและช่วยเหลือเด็กๆ ในศูนย์เด็กเล็กกว่า 150 คน ปัญหามากมายที่ทางวัดต้องแบกรับไว้ ก็มีน้อยคนนักที่จะเข้าใจและรับรู้ถึงปัญหา ระยะทางที่หลวงพ่อพาพวกเราเดินผ่านมีเรื่องราวต่างๆ มากมายที่ทำให้ต้องขบคิด ส่งท้ายกับห้องสมุดที่หลวงพ่อฝันอยากให้เป็นสถานที่ๆ เด็กๆ อยากจะเข้ามาขลุกอยู่ด้วยกันในช่วงวันหยุด แต่ห้องสมุดโล่งๆ ที่ยังต้องการหนังสือนิทาน ของเล่น แบบเรียน อีกเป็นจำนวนมาก ก็ยังต้องการความช่วยเหลือ(อย่างแรง)
*แอบกระซิบ
ทุกท่านสามารถเก็บหอมรอมริบสิ่งของเหล่านี้(หนังสือความรู้รอบตัว แบบเรียน นิทาน ของเล่น อุปกรณ์กีฬา) ไว้ล่วงหน้าได้เลยค่ะ เพราะอีกประมาณ 2-3 เดือน(หลังโครงการเสื้อผ้าลดโลกร้อน) ทางโรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ตจะเป็นเจ้าภาพร่วมในการทอดผ้าป่าหนังสือและของเล่น เพื่อจะได้นำไปบรรจุในห้องสมุดโล่งๆ แห่งนี้ ให้มีแรงดึงดูดเด็กๆ ได้มากยิ่งขึ้น - - แล้วจะแจ้งความคืบหน้าให้ทราบอีกครั้งนะค้าบ!!
สำหรับเสื้อผ้าลดโลกร้อนโครงการ 3 ที่เปลี่ยนจุดหมายปลายทางอย่างกระทันหัน จากเดิมจะไป จ.ชุมพร ก็ต้องขออนุญาตเป็นตำแหน่งมาเป็นวัดแห่งนี้ พวกเราจะออกเดินทางกันในวันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พร้อมกับกล่องเสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ จำนวนมากที่ได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีจากชาวภูเก็ตและจังหวัดใกล้เคียงนำมามอบให้เราตั้งแต่ปลายปี 2552
ใครอยากขับรถเล่นสัก 3 ชั่วโมง เพื่อไปช่วยพวกเราขนของ หรือต้องการบริจาคเพิ่มเติม สามารถติดต่อมาได้ที่ พี่จุ๋ม หรือ จุ๊บๆ ฝ่ายกิจสาธารณะโรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ต โทร 1719 ต่อ 1284,2297
เราไม่สามารถสร้างอนาคตให้กับเยาวชนได้ แต่เราสามารถสร้างเยาวชนเพื่ออนาคตได้
แฟรงคลิน ดี.รูสเวต์ a day ฉบับที่ 112 หน้า 30
----------------------------------------------------------------------------
สำหรับเสื้อผ้ากันหนาว ผ้าห่ม ที่ได้รับบริจาคมาทั้งหมด 17 กล่อง ทางโรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ตได้จัดส่งของทั้งหมดไปให้วัดสามัคคีเจริญธรรม บ้านกุดผึ้ง ต.กุดผึ้ง อ.สุวรรณคูหา จ.หนองบัวลำภู เป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยครั้งนี้นับเป็นครั้งที่ 2 ที่ทางโรงพยาบาลฯ ได้จัดส่งเสื้อผ้ากันหนาวไปให้หลวงพ่อ(พระอธิการทองพูล ครุธมฺโม) เจ้าอาวาสวัดสามัคคีเจริญธรรม ที่หนองบัวลำภู สืบเนื่องจากโครงการเสื้อผ้าลดโลกร้อนครั้งที่ 2 ที่พี่จุ๋มกับจุ๊บๆ ได้เดินทางไปมอบเสื้อผ้าและสิ่งของบริจาคต่างๆ ที่หมู่บ้านใกล้เคียง เมื่อหลวงพ่อทราบข่าว จึงส่งหนังสือมาถึงโรงพยาบาลฯ ซึ่งก็ประจวบเหมาะที่เวลานั้น ยังคงมีเสื้อผ้าที่หลั่งไหลมาอย่างต่อเนื่อง(ไปหนองบัวฯ รอบแรกไม่ทัน) เราจึงได้ส่งไปให้ท่านได้แจกจ่ายชาวบ้านเมื่อต้นปี 2552 และปีนี้ท่านก็ได้ส่งหนังสือมาถึงโรงพยาบาลฯ อีกเช่นเคย เราจึงแยกเสื้อผ้ากันหนาวและผ้าห่มเอาไว้ และบัดนี้ก็ได้จัดส่งให้หลวงพ่อเพื่อนำไปแจกจ่ายให้แก่ชาวบ้านที่ขาดแคลนเรียบร้อยแล้วค่ะ :)
ไม่บ่อยนักที่หน้าตาบ้าบิ่นอย่างเรา จะมีเด็กน้อยมาคลอเคลีย 
